Depresja i samobójstwo osób starszych
Niemal 2 miliony osób starszych w USA cierpi na jakąś formę depresji. Niektórzy nawet odbierają sobie życie. Depresja wśród osób starszych jest często ignorowana. Znając wczesne objawy depresji, możesz oszczędzić bliskiej osobie niepotrzebnego bólu. Możesz też uratować życie.
Czym jest depresja?
Depresja to powszechna i ciężka choroba. Wpływa na to, jak człowiek się czuje i co myśli. Nie jest normalną częścią starzenia się. Nie jest oznaką słabości, wadą charakteru czy czymś, z czego można się „otrząsnąć”. Większość osób chorujących na depresję potrzebuje leków, aby poczuć się lepiej. Najczęstszym objawem jest poczucie głębokiego smutku. Osoby cierpiące na depresję mogą również sprawiać wrażenie zmęczonych i niespokojnych. Nic nie sprawia im przyjemności. To normalne, że czasem jesteśmy smutni. Jednak smutek z czasem zmniejsza się lub mija. Depresja rzadko ustępuje lub poprawia się sama z siebie. Inne objawy depresji:
-
Spanie więcej lub mniej niż normalnie
-
Jedzenie więcej lub mniej niż normalnie
-
Bóle głowy, brzucha lub inne bóle, które nie ustępują
-
Poczucie zdenerwowania, „pustki” lub bezwartościowości
-
Częsty płacz
-
Myślenie lub mówienie o samobójstwie bądź śmierci
-
Utrata zainteresowania aktywnościami, które wcześniej się lubiło
-
Izolacja społeczna
-
Poczucie dezorientacji lub zapominania
Co powoduje tę chorobę?
Przyczyny depresji nie są w pełni znane. Uważa się jednak, że jest wynikiem złożonej kombinacji tych czynników:
-
Biochemia. Rolę odgrywają określone substancje chemiczne w mózgu.
-
Geny. Depresja często jest dziedziczna.
-
Stres w życiu. Stres w życiu również może powodować depresję u niektórych osób. Osoby starsze często muszą mierzyć się z wieloma stresorami. Należą do nich izolacja, śmierć przyjaciół lub współmałżonka, problemy zdrowotne i finansowe.
-
Choroby przewlekłe. Należą do nich cukrzyca, choroby serca lub nowotwór. Mogą powodować objawy depresji. Skutki uboczne leków mogą powodować zmiany w myśleniu i zachowaniu.
Okazywanie wsparcia
Często osoby cierpiące na depresję mogą nie chcieć prosić o pomoc. Kiedy to robią, mogą zostać zignorowane. Mogą też otrzymać nieprawidłowe leczenie. Możesz pomóc, okazując miłość i wsparcie rodzicom oraz starszym przyjaciołom. Jeśli wydaje Ci się, że osoba może cierpieć na depresję, nie pouczaj jej ani nie ignoruj objawów. Nie lekceważ objawów jako „normalnej” części starzenia się. Nie jest tak. Zaangażuj się, słuchaj oraz okaż zainteresowanie i wsparcie.
Pomóż jej zrozumieć, że depresję można leczyć. Powiedz, że pomożesz jej znaleźć odpowiednie leczenie. Zaoferuj, że pójdziesz z nią na wizytę do lekarza, aby zapewnić wsparcie podczas omawiania objawów. Za jej zgodą skontaktuj się z lokalnym ośrodkiem zdrowia psychicznego, agencją pomocy społecznej lub szpitalem w celu uzyskania informacji o usługach.
Pomaganie podczas wizyt u lekarza
Możesz być rzecznikiem bliskiej osoby podczas wizyt u lekarza. Wiele osób starszych cierpi na choroby przewlekłe. Wiele z nich może powodować objawy depresji. Skutki uboczne leków mogą zmieniać myśli i zachowania.
Możesz upewnić się, że lekarz weźmie pod uwagę wszystkie te czynniki. W razie potrzeby powinien skierować członka rodziny lub przyjaciela do specjalisty zajmującego się zdrowiem psychicznym. W niektórych przypadkach nieleczona depresja może prowadzić do błędnej diagnozy. U osoby może zostać zdiagnozowane zaburzenie pracy mózgu, takie jak demencja. Jeśli lekarz nie traktuje problemu depresji poważnie, pomóż członkowi rodziny lub przyjacielowi znaleźć innego lekarza.
Pytanie o myśli dotyczące wyrządzenia sobie krzywdy
Jeśli uważasz, że osoba starsza, o którą się troszczysz, może mieć skłonności samobójcze, zapytaj: „Czy myślisz o samobójstwie?”. Większość osób powie prawdę. Jeśli powie „tak”, być może ma już plan, jak i kiedy tego dokona. Spróbuj dowiedzieć się jak najwięcej. Im bardziej szczegółowy plan i im łatwiejszy do zrealizowania, tym większe niebezpieczeństwo grozi tej osobie w chwili obecnej. Powiedz osobie, że jesteś przy niej i nie chcesz, aby zrobiła sobie krzywdę. Nie czekaj z szukaniem pomocy dla tej osoby. Zadzwoń do lekarza, lokalnego szpitala lub pogotowia ratunkowego.
W sytuacji kryzysowej zadzwoń pod numer 988
Nigdy nie zostawiaj osoby samej. Osoba, które chce popełnić samobójstwo, potrzebuje natychmiastowej pomocy medycznej. Musi być pod stałym nadzorem. Nie spuszczaj z tej osoby wzroku. Zadzwoń pod numer 988. Powiedz doradcy kryzysowemu, że potrzebujesz pomocy dla osoby, która myśli o samobójstwie. Doradca pomoże Ci uzyskać pomoc w odpowiednim wymiarze. Prawdopodobnie otrzymasz zalecenie, aby zabrać tę osobę na najbliższy oddział ratunkowy.
National Suicide Prevention Lifeline (Krajowa Infolinia ds. zapobiegania samobójstwom) jest dostępna pod numerem 988 lub 800-273-TALK (800-273-8255) lub na stronie www.suicidepreventionlifeline.org. Jeśli zadzwonisz lub napiszesz pod numer 988, zostaniesz połączony z przeszkolonym doradcą pracującym dla Krajowej Infolinii ds. zapobiegania samobójstwom. Poza tym dostępny jest czat online. Infolinia jest bezpłatna i dostępna przez całą dobę i 7 dni w tygodniu.