Depresyon at Pagpapakamatay sa mga Mas Nakatatanda Adulto

Ano ang depresyon?

Isang karaniwan at malubhang sakit ang depresyon. Naaapektuhan nito ang iyong paraan ng pag-iisip at nararamdaman. Hindi ito isang normal na bahagi ng pagtanda. Hindi ito isang tanda ng kahinaan, isang kapintasan sa karakter, o isang bagay na maaari mong "iwanan." Kailangan ng paggamot ang karamihan ng taong may depresyon upang gumaling. Pinakakaraniwang sintomas ang pakiramdam ng matinding kalungkutan. Maaari ding mukhang pagod at walang sigla ang mga taong may depresyon. At mukhang walang nagbibigay sa kanila ng kasiyahan. Normal na magdalamhati o malungkot paminsan-minsan. Ngunit nababawasan o lumilipas ang kalungkutan sa paglipas ng panahon. Bihirang nawawala o bumubuti nang kusa ang depresyon. Ang iba pang sintomas ng depresyon ay:

• Mas marami o mas kaunting pagtulog kaysa normal

• Mas marami o mas kaunting pagkain kaysa normal

• Pagkakaroon ng pananakit ng ulo, pagsakit ng sikmura, o iba pang pananakit na hindi nawawala

• Pakiramdam ng kaba, "pangungulila," o walang halaga

• Labis na pag-iyak

• Pag-iisip o pagsasalita tungkol sa pagkakamatay o kamatayan

• Kawalan ng interes sa mga gawaing dating naiibigan

• Pagbukod sa ibang tao

• Pakiramdam na nalilito o pagkamakalimutin

Ano ang sanhi nito?

Hindi lubos na nalalaman ang mga sanhi ng depresyon. Ngunit ipinapalagay na nagreresulta ito mula sa isang kumplikadong halo ng mga dahilang ito:

• Biochemistry. May tungkulin ang mga partikular na kemikal na nasa utak.

• Mga gene. Umiiral sa mga pamilya ang depresyon.

• Stress sa buhay. Maaari ding magsimula ng depresyon ang mga stress sa buhay sa ilang tao. Kadalasang humaharap sa maraming stressor ang mga mas nakatatandang adulto. Maaaring kabilang sa mga ito ang paglayo sa iba, pagkamatay ng mga kaibigan o asawa, mga problema sa kalusugan, at mga alalahanin sa pera.

• Mga pangmatagalang kondisyon ng kalusugan. Kasama rito ang diabetes, sakit sa puso, o kanser. Maaaring magdulot ang mga ito ng mga sintomas ng depresyon. Maaaring magdulot ang masasamang epekto ng gamot ng mga pagbabago sa mga saloobin at pag-uugali.

Pagbibigay ng suporta

Ang mga taong may depresyon ay madalas na ayaw humingi ng tulong. Kapag gusto nila, maaari silang mabalewala. O maaari silang makakuha ng hindi wastong paggamot. Maaari kang tumulong sa pamamagitan ng pagpapakita ng pagmamahal at suporta sa mga magulang at mas matatandang kaibigan. Kung mukha silang nanlulumo, huwag pagsabihan ang tao o balewalain ang mga sintomas. Huwag pabayaan ang mga sintomas bilang isang "karaniwang" bahagi ng pagtanda. Hindi karaniwan ang mga ito. Makialam, makinig, at magpakita ng interes at suporta.

Tulungan silang maintindihan na isang nagagamot na karamdaman ang depresyon. Sabihin sa kanila na maaari mo silang tulungan na hanapin ang tamang lunas. Alukin na samahan sila sa kanilang appointment sa tagapangalaga ng kalusugan bilang suporta kapag pinag-uusapan ang mga sintomas. Sa kanilang pagsang-ayon, makipag-ugnayan sa isang lokal na sentro ng kalusugan sa pag-iisip, ahensiya ng serbisyong panlipunan, o ospital tungkol sa mga serbisyo.

Pagtulong sa mga pagbisitang pangangalaga ng kalusugan

Maaari kang maging isang tagapagtaguyod para sa kanila sa mga appointment ng pangangalaga ng kalusugan. Maraming mas nakatatandang adulto ang may pangmatagalang karamdaman. Marami sa mga ito ang maaaring magdulot ng mga sintomas ng depresyon. Maaaring baguhin ng masasamang epekto ng gamot ang mga saloobin at pag-uugali.

Maaari kang tumulong na masiguradong tinitingnan ng tagapangalaga ng kalusugan ang lahat ng dahilang ito. Dapat nilang isangguni ang miyembro ng iyong pamilya o kaibigan sa isang tagapangalaga ng kalusugan ng pag-iisip kapag kailangan. Sa ilang kaso, maaaring humantong sa isang maling pag-diagnose ang hindi nagamot na depresyon. Maaaring ma-diagnose na may sakit sa utak ang isang tao tulad ng dementia. Kung hindi sineseryoso ng tagapangalaga ng kalusugan ang problema tungkol sa depresyon, tulungan ang iyong miyembro ng pamilya o kaibigan na humanap ng ibang tagapangalaga.

Pagtatanong tungkol sa mga saloobing pananakit ng sarili

Kung sa palagay mong nag-iisip na magpakamatay ang isang mas matandang taong pinagmamalasakitan mo, itanong, “Naisip mo na ba ang tungkol sa pagpapakamatay?” Sasabihin sa iyo ng karamihang tao ang katotohanan. Kung sinabi nilang oo, maaaring mayroon na silang plano kung paano at kailan nila susubukan ito. Alamin ang marami sa abot ng iyong makakaya. Kapag mas detalyado ang plano, at mas madali itong isagawa, mas nasa panganib ang tao ngayon mismo. Sabihin sa taong iyon na nariyan ka para sa kanila at ayaw mo silang mapahamak. Huwag maghintay na humingi ng tulong para sa tao. Tumawag sa tagapangalaga ng kalusugan, lokal na ospital, o mga serbisyong pang-emergency ng taong iyon.

Tumawag sa 988 sa isang krisis

Huwag kailanman iwanang mag-isa ang tao. Ang isang taong aktibong posibleng magpakamatay ay nangangailangan kaagad ng pangangalaga sa krisis. Kailangan niya ng patuloy na pagbabantay. Huwag kailanman iwanang wala sa paningin ang taong ito. Tumawag sa 988 Sabihin sa tagapayo sa krisis na kailangan mo ng tulong para sa isang taong nag-iisip magpakamatay. Tutulungan ka ng tagapayo na makakuha ng tamang antas ng tulong sa krisis. Maaari kang payuhan na dalhin ang tao sa pinakamalapit na emergency room.

Available ang National Suicide Prevention Lifeline sa 988, o 800-273-TALK (800-273-8255), o www.suicidepreventionlifeline.org. Kapag tatawag ka o magte-text sa 988, ikokonekta ka sa mga sinanay na tagapayo na bahagi ng network ng National Suicide Prevention Lifeline. Magagamit din ang isang opsyon na online chat. Libre ang Lifeline at magagamit 24/7.

Upang malaman ang higit pa

• National Suicide Prevention Lifeline sa www.suicidepreventionlifeline.org o 800-273-TALK (800-273-8255)

• National Alliance on Mental Illness sa www.nami.org o 800-950-NAMI (800-950-6264)

• Mental Health America sa www.nmha.org o 800-969-6642

• National Institute of Mental Health sa www.nimh.nih.gov o 866-615-6464